|
 |
aanleiding renovatie
Het rode dorp is een gaaf bewaard complex van 28 arbeiderswoningen
naar ontwerp van Jan Wils. Het is in 1921/1922 gebouwd in opdracht
van ‘departementale woningbouw’. In de jaren ‘70
hebben de woningen een opknapbeurt gehad. Hierbij zijn veel oorspronkelijke
details aan de buitenzijde verdwenen: raamroedes, voordeuren, schoorstenen.
In het binnenterrein zijn grote schuren en houten schuttingen geplaatst,
hierdoor was het binnenterrein ruimtelijk nogal dichtgelopen.
waardering rode dorp
In het ontwerp voor rode dorp heeft Jan Wils gezocht naar een dorpse
sfeer met traditionele contouren van het volume. De gevels hebben
een compositie met modernistische trekken, het dak heeft door zijn
detaillering met grote overstekken een zelfstandige vorm gekregen.
Het werk heeft in die zin verwantschap met dat van Frank Lloyd Wright,
die weer sterk beïnvloed is door de Aziatische architektuur.
Stedebouwkundig is het rode dorp bijzonder door de zeer verschillende
sferen die elkaar op een geraffineerde manier afwisselen; aan de ene
kant het poortje waardoor je via een hofje uitkomt op een prachtige
plek aan het water. Aan de andere kant een plantsoentje dat echt bij
het complex hoort en de knik in de Lange Burchwal betekenis geeft.
uitgangspunten renovatie
Uiterlijk van de gebouwen opknappen in de geest van het oorspronkelijke
ontwerp. Verfijning van de detaillering en herstellen van de ritmiek
in de gevels. Ruimtelijke kwaliteit van het stedebouwkundig ensemble
versterken, door een zorgvuldig maaiveldontwerp. Bouwkundige kwaliteit
op peil brengen. Woningen creëren met een eigentijds comfort. |
|
|
|